ไปยังหน้า : |
รูปที่เกิดได้ในรูปภูมิ ๑๕ [เว้นอสัญญสัตตภูมิ] ทั้ง ๒๓ รูปนั้น เมื่อจำแนกโดยสมุฏฐานแล้ว ย่อมได้ ๓ สมุฏฐาน เว้นอาหารสมุฏฐาน เพราะพรหมทั้งหลายไม่ได้กินอาหารเหมือนอย่างมนุษย์หรือเทวดา พรหมทั้งหลายย่อมอิ่มอยู่ได้ด้วยปีติ เพราะฉะนั้น ปีติจึงเท่ากับเป็นอาหารของพวกพรหม ด้วยเหตุนี้ รูปทั้ง ๒๓ ที่เกิดกับรูปพรหมเหล่านั้น จึงไม่มีอาหารชรูป คือ รูปที่เกิดจากอาหารเป็นสมุฏฐานอยู่ด้วยเลย
สำหรับสมุฏฐานทั้ง ๓ ที่เป็นปัจจัยให้รูปทั้ง ๒๓ เกิดได้นั้น มีดังต่อไปนี้
กัมมชรูป ย่อมเกิดได้ ๑๓ รูป [เว้นฆานะ ชิวหา กายะ และภาวรูป ๒]
จิตตชรูป ย่อมเกิดได้ทั้งหมด ๑๕ รูป
อุตุชรูป ย่อมเกิดได้ทั้งหมด ๑๓ รูป
ทั้ง ๓ สมุฏฐานิกรูปที่เกิดได้ในรูปภูมิ ๑๕ เหล่านี้ รวมเป็นรูปโดยพิสดาร ๔๑ รูป และเมื่อรวมลักขณรูป ๑๒ เข้าด้วยแล้ว จึงรวมเป็นจำนวนรูปที่เกิดได้ในรูปภูมิ ๑๕ [เว้น อสัญญสัตตภูมิ] โดยพิสดาร ๕๓ รูป แต่ถ้านับอย่างธรรมดาสามัญแล้ว ก็คงได้แก่ รูป ๒๓ นั่นเอง