| |
สิ่งที่เป็นอาหารแก่สิ่งที่น่าปรารถนา ๑๐ ประการ   |  

อาหาร หมายถึง สิ่งที่นำมาซึ่งผลของตนให้เกิดขึ้น หรือสิ่งที่เป็นอุปการะช่วยสนับสนุนให้สิ่งที่น่าปรารถนาเกิดขึ้นได้ สิ่งที่เป็นอาหารของสิ่งที่น่าปรารถนาหรือสิ่งที่ทำให้เกิดสิ่งที่น่าปรารถนาขึ้นนั้น มี ๑๐ ประการ คือ

๑. ความไม่เกียจคร้าน เป็นอาหารแก่ โภคสมบัติ

๒. การประดับ เป็นอาหารแก่ ผิวพรรณ

๓. การทำสิ่งสัปปายะ เป็นอาหารแก่ ความไม่มีโรค

๔. การคบมิตรดี เป็นอาหารแก่ ศีล

๕. การสำรวมอินทรีย์ เป็นอาหารแก่ พรหมจรรย์

๖. การไม่แกล้งกล่าวให้คลาดเคลื่อน เป็นอาหารแก่ มิตรภาพ

๗. การสาธยาย เป็นอาหารแก่ ความเป็นพหูสูต

๘. การฟังด้วยดี เป็นอาหารแก่ ปัญญา

๙. การประกอบความเพียร เป็นอาหารแก่ ธรรม

๑๐. การปฏิบัติชอบ เป็นอาหารแก่ สวรรค์


เกี่ยวกับตำราอภิธรรม ออนไลน์ (Disclaimer)
ตำราอภิธรรมออนไลน์ พัฒนาขึ้นโดยความร่วมมือของอภิธรรมมหาวิทยาลัย วัดระฆังฯ วัดญาณเวศกวัน และ หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ เพื่อนำเสนอสื่อธรรมสำหรับการศึกษาค้นคว้า โดยได้รับอนุญาต และเอกสารต้นฉบับจากผู้เขียน ดังนี้
(๑) พระมหาชินวัฒน์ จกฺกวโร (๒๕๕๒), จิตปรมัตถ์: คู่มือศึกษาอภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉจที่ ๑, พิมพ์ครั้งที่ ๑.
(๒) พระมหาชินวัฒน์ จกฺกวโร (๒๕๕๖), เจตสิกปรมัตถ์: คู่มือศึกษาอภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉจที่ ๒, พิมพ์ครั้งที่ ๑.
(๓) พระมหาชินวัฒน์ จกฺกวโร (๒๕๖๓), รูปปรมัตถ์: คู่มือศึกษาอภิธัมมัตถสังคหะ ปริเฉจที่ ๖, พิมพ์ครั้งที่ ๑.
ผู้สนใจศึกษาสามารถติดต่อสอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับหนังสือ และหลักสูตรการศึกษาได้ที่ สำนักงานอภิธรรมมหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย วัดระฆังโฆษิตารามวรมหาวิหาร (คณะ ๗) แขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย กรุงเทพฯ ๑๐๗๐๐ โทร ๐๒ ๔๑๑ ๔๕๔๖, ๑๒ ๔๑๒ ๑๐๘๔, ๐๘๖ ๐๓๘ ๒๙๓๓

  |