ไปยังหน้า : |
กามาวจรจิต หมายถึง จิตที่เกิดได้กับกามบุคคล คือ บุคคลที่เกิดอยู่ในกามภูมิ และเป็นจิตที่รับกามอารมณ์โดยมาก มี ๓ จำพวก คือ
๑. อกุศลจิต หมายถึง จิตที่เป็นอกุศล คือ มีสภาพเศร้าหมอง เร่าร้อน และให้ผลเป็นความทุกข์ เพราะประกอบด้วยอกุศลเจตสิก มี ๓ จำพวก คือ โลภมูลจิต ๘ โทสมูลจิต ๒ โมหมูลจิต ๒
๒. อเหตุกจิต หมายถึง จิตที่เกิดขึ้นโดยไม่มีเหตุ ๖ คือ โลภเหตุ โทสเหตุ โมหเหตุ อโลภเหตุ อโทสเหตุ อโมหเหตุ อย่างใดอย่างหนึ่ง ประกอบร่วมด้วยเลย แต่เกิดขึ้นด้วยอำนาจอุปัตติเหตุของตน ๆ มี ๓ จำพวก คือ อกุศลวิปากจิต ๗ อเหตุกกุศลวิปากจิต ๘ อเหตุกกิริยาจิต ๓
๓. กามาวจรโสภณจิต หมายถึง จิตที่ท่องเที่ยวเกิดอยู่ในกามภูมิ คือ เกิดกับกามบุคคล รับกามอารมณ์อยู่โดยมาก แต่เป็นจิตที่ดีงาม ให้ผลเป็นความสุข เพราะประกอบด้วยโสภณเจตสิกซึ่งเป็นเจตสิกฝ่ายดีงามทำให้จิตนั้นมีสภาพดีงามตามไปด้วย มี ๓ จำพวก คือ มหากุศลจิต ๘ มหาวิปากจิต ๘ มหากิริยาจิต ๘
สรุปแล้ว กามาวจรจิตจึงมีจำนวน ๕๔ ดวง ดังที่ท่านพระอนุรุทธาจารย์เถระเจ้าได้แสดงคาถาสังคหะที่ ๓ ไว้ดังต่อไปนี้
(๓) กาเม เตวีสะ ปากานิ | ปุญญาปุญญานิ วีสะติ | |
เอกาทะสะ ก๎ริยา เจติ | จะตุปัญญาสะ สัพพะถาฯ |
แปลความว่า
จิตที่ท่องเที่ยวเกิดอยู่ในกามภูมิ ๑๑ [คือ เกิดกับกามบุคคล รับกามอารมณ์ ในกามทวารวิถีจิต] เป็นส่วนมากนี้ เมื่อรวบรวมทั้งหมดแล้ว มีจำนวน ๕๔ ดวง คือ วิปากจิต ๒๓ ดวง กุศลและอกุศล รวมเป็น ๒๐ ดวง [กุศลจิต ๘ อกุศลจิต ๑๒] และกิริยาจิต ๑๑ ดวง
คาถานี้ เป็นการแสดงการรวบรวมจิตที่เป็นกามาวจรทั้งหมด ทั้งได้แสดงการจำแนกชาติของจิตเหล่านี้ด้วย ที่ชื่อว่า กามาวจรจิต นั้น เพราะจิตทั้ง ๕๔ ดวงนี้ ท่องเที่ยวเกิดอยู่ในภูมิอันเป็นที่เกิดแห่งวัตถุกามและกิเลสกามเป็นส่วนมาก หมายความว่า เป็นจิตที่เกิดอยู่กับกามบุคคล รับกามอารมณ์ ในกามวิถี โดยมาก แต่ในภูมิอื่น ๆ หรือในอัปปนาวิถี ก็สามารถเกิดได้เหมือนกัน แต่ไม่ทั้งหมด เช่น มหากุศลจิต สามารถเกิดได้ใน ๓๐ ภูมิ [เว้นอสัญญสัตตภูมิ] มหากิริยาจิต สามารถเกิดได้ในสุคติภูมิ ๒๖ [เว้นอบายภูมิ ๔ อสัญญสัตตภูมิ ๑] ส่วนมหาวิปากจิตนั้น เกิดได้เฉพาะในกามสุคติภูมิ ๗ เท่านั้น อนึ่ง มโนทวาราวัชชนจิต ๑ มหากุศลญาณสัมปยุตตจิต ๔ และมหากิริยาญาณสัมปยุตตจิต ๔ นั้น สามารถเกิดได้ในอัปปนาวิถีทั้งหมด ไม่มียกเว้น แต่ว่าเกิดได้เป็นบางครั้งบางคราว และเฉพาะบุคคลที่ได้ฌาน อภิญญา มรรค ผล เท่านั้น ดังนี้เป็นต้น ด้วยเหตุนี้ จึงกล่าวว่า จิตที่ท่องเที่ยวเกิดอยู่ในกามภูมิ ๑๑ รับกามอารมณ์ ในกามทวารวิถีโดยมากนั้น ชื่อว่า กามาวจรจิต