ไปยังหน้า : |
อบุญญกิริยาวัตถุ หมายถึง เหตุที่ทำให้เกิดอกุศลกรรมขึ้นมาได้ ซึ่งตรงข้ามกับบุญกิริยาวัตถุในทางกุศล คือ
๑. อทานะ การไม่ให้วัตถุสิ่งของ เพื่ออนุเคราะห์เกื้อกูลคนอื่น ซึ่งเป็นไปด้วยอำนาจความโลภ ความตระหนี่หวงแหน หรือความไม่พอใจ
๒. อสีละ การไม่สำรวมระวังกายวาจาให้เป็นปกติเรียบร้อย มักปล่อยไปตามอำนาจกิเลส ทำให้เกิดการล่วงละเมิดวีติกกมโทษต่าง ๆ ทางกาย และทางวาจา
๓. อภาวนียะ การไม่อบรมจิตให้มีความสงบประณีต หรืออบรมสติปัญญาให้เกิดขึ้น มักปล่อยใจไปตามความฟุ้งซ่าน
๔. อนัปปจายนะ การไม่อ่อนน้อมถ่อมตน ต่อผู้ใหญ่โดยวัย โดยวุฒิ หรือโดยชาติ ด้วยอำนาจมานะ ความเย่อหยิ่งถือตัว หรือมักขะ ความลบหลู่คุณท่าน เป็นต้น
๕. อเวยยาวัจจะ การไม่ช่วยเหลือขวนขวายในกิจที่ชอบที่ควรทำ ด้วยอำนาจความโกรธ ความไม่พอใจ เข้าครอบงำ
๖. อปัตติทานะ การไม่แบ่งส่วนบุญ ไม่บอกบุญ ด้วยอำนาจความตระหนี่ หรือ ความไม่ชอบใจ
๗. อปัตตานุโมทนา การไม่อนุโมทนาบุญที่บุคคลอื่นทำแล้ว ด้วยอำนาจความหลง ความไม่รู้ หรือ อำนาจความอิจฉาริษยา เห็นคนอื่นทำดี แล้วไม่ชอบใจ
๘. อสัทธัมมัสสวนะ การไม่ฟังพระสัทธรรม ด้วยอำนาจความปรารถนาลามก ตกอยู่ใต้อำนาจความอยากบางอย่าง หรือ ด้วยอำนาจความหลง ความไม่รู้ หรือ ความไม่ชอบใจ
๙. อสัทธัมมเทสนา การไม่ชี้แจงแสดงสัทธรรมความจริงให้บุคคลอื่นได้รู้ได้เข้าใจ ด้วยอำนาจความปรารถนาลามก ตกอยู่ใต้อำนาจความอยากบางอย่าง หรือด้วยอำนาจความตระหนี่หวงแหน หรือความไม่ชอบใจ
๑๐. มิจฉาทิฏฐิกัมม์ การทำความเห็นให้ผิดไปจากหลักทำนองคลองธรรม ด้วยอำนาจความปรารถนาลามก ตกอยู่ใต้อำนาจความอยากบางอย่าง หรือ ด้วยอำนาจความหลง ความไม่รู้ หรือ ความไม่ชอบใจ ความเห็นผิด
อบุญญกิริยาวัตถุเหล่านี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้อกุศลจิตเกิดขึ้น ตามสมควรแก่สภาพของสิ่งนั้น ๆ และสภาพของอกุศลจิต