ไปยังหน้า : |
ความหมายของลักขณรูป
อาจารย์วรรณสิทธิ ไวทยะเสวีรุ.๔๑๖ ได้แสดงความหมายของลักขณรูปไว้ดังต่อไปนี้
ลักขณรูป คือ รูปที่มีกาลเวลาเป็นเครื่องกำหนดวินิจฉัยได้ หมายความว่า รูปที่เป็นเหตุแห่งการกำหนดวินิจฉัยสังขตธรรม หมายถึง รูปที่แสดงกาลเวลา บอกให้รู้ถึงอาการปรุงแต่งของสังขตธรรม ซึ่งได้แก่ ลักขณรูป ๔ อย่าง คือ อุปจยรูป สันตติรูป ชรตารูป และอนิจจตารูป บัณฑิตย่อมสามารถกำหนดวินิจฉัยได้ว่า ธรรมเหล่านี้เป็นสังขตะ ก็ด้วยการอาศัยลักขณรูป ๔ ประการนี้
วจนัตถะ [คำจำกัดความ] ของลักขณรูป
พระอาจารย์สัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ และอาจารย์วรรณสิทธิ ไวทยะเสวีรุ.๔๑๗ ได้แสดงความหมายและวจนัตถะของลักขณรูปไว้ดังต่อไปนี้
ลักขณรูป หมายถึง รูปที่บัณฑิตใช้กำหนดวินิจฉัยว่าเป็นสังขตธรรมได้ ดังมีวจนัตถะแสดงว่า “ลกฺขียนฺติ วินิจฺฉียนฺติ ธมฺมา อิเม สงฺขตาติ เอเตนาติ = ลกฺขณํ” แปลความว่า ธรรมทั้งหลายอันบัณฑิตพึงกำหนดวินิจฉัยได้ว่า ธรรมทั้งหลายเหล่านี้เป็นสังขตะ ด้วยการอาศัยรูปเหล่านี้ เพราะเหตุนั้น รูปที่เป็นเหตุแห่งการวินิจฉัยสังขตธรรมได้นั้น จึงชื่อว่า ลักขณะ
ธรรม ๒ อย่าง
สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงสภาพธรรมไว้ ๒ อย่างรุ.๔๑๘ ดังต่อไปนี้
๑. สังขตธรรม หมายถึง ธรรมที่ถูกปรุงแต่งด้วยเหตุปัจจัยต่าง ๆ เช่น รูปธรรม ย่อมมีกรรม จิต อุตุ อาหาร เป็นผู้ปรุงแต่งให้เกิดขึ้น ส่วนนามธรรม คือ จิตและเจตสิกนั้น ย่อมมีอดีตกรรม อารมณ์ วัตถุ และทวาร เป็นต้น เป็นผู้ปรุงแต่งให้เกิดขึ้น เพราะฉะนั้น สังขตธรรม จึงได้แก่ จิต เจตสิก และ รูป
๒. อสังขตธรรม หมายถึง ธรรมที่ไม่ถูกปรุงแต่งด้วยเหตุปัจจัยใด ๆ ได้แก่ นิพพาน [ส่วนบัญญัติทั้งหลาย ก็สงเคราะห์เป็นอสังขตธรรมด้วยโดยอนุโลม เพราะเป็นธรรมที่ไม่มีสภาวะเป็นของตนโดยแท้จริง ไม่มีการเกิด ไม่มีการดับ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง เป็นเพียงสิ่งที่สมมติขึ้นเพื่อใช้สื่อสารสัมพันธ์กันและรู้ความหมายร่วมกันในสังคมเท่านั้น]
อนึ่ง ในบรรดาธรรมที่ถูกปรุงแต่งโดยปัจจัยทั้งหลาย ย่อมมีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ซึ่งการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปนี้ เมื่อจะเปรียบเทียบกับสภาวะความเป็นไปของสัตว์ทั้งหลายแล้ว ก็ได้แก่ ชาติ ชรา และมรณะ แต่สำหรับลักขณรูป คือ รูปที่บอกกำหนดเวลาในการปรุงแต่งแห่งสังขตธรรมนี้ ได้จำแนกให้พิสดารออกไปเป็น ๔ ประการ ได้แก่ อุปจยะ [ความก่อตัว/ความเกิด] สันตติ [ความสืบต่อ] [ทั้ง ๒ ประการนี้ จัดเป็น ชาติ] ชรตา [ความตั้งอยู่] อนิจจตา [ดับไป]