ไปยังหน้า : |
อกุศลจิต หมายถึง จิตที่มีสภาพเป็นอาการเศร้าหมองเนื่องจากถูกอกุศลเจตสิกเข้าไปปรุงแต่งให้มีสภาพเป็นไปต่าง ๆ กล่าวคือ เป็นความโลภ ความโกรธ ความหลง เป็นต้น อนึ่ง อกุศลจิตนี้นอกจากมีสภาพเศร้าหมองในตนเองแล้ว ก็ยังส่งผลให้สัตว์ทั้งหลายผู้กระทำอกุศลกรรมด้วยอำนาจของจิตนั้นได้รับความทุกข์ความทรมานไปด้วย
อกุศลจิตนี้ มี ๑๒ ดวง ซึ่งแบ่งเป็น ๓ จำพวก คือ โลภมูลจิตมี ๘ ดวง โทสมูลจิตมี ๒ ดวงและโมหมูลจิตมี ๒ ดวง ดังที่ท่านพระอนุรุทธาจารย์ได้แสดงคาถาสังคหะที่ ๔ ไว้ดังต่อไปนี้
(๔) อัฎฐะธา โลภะมูลานิ | โทสะมูลานิ จะ ท๎วิธา | |
โมหะมูลานิ จะ เท๎วติ | ท๎วาทะสากุสะลา สิยุง ฯ |
แปลความว่า โลภมูลจิต ๘ โทสมูลจิต ๒ โมหมูลจิต ๒ รวมจิต ๑๒ ดวงนี้เป็นอกุศลจิต
๑. โลภมูลจิต หมายถึง จิตที่ประกอบด้วยโลภเจตสิก เป็นมูลเป็นประธาน ทำให้เกิดความโลภ ความอยากได้ ความยึดติดในอารมณ์ที่ได้ประสบทางทวารทั้ง ๖ คือ เห็นรูปทางตา ได้ยินเสียงทางหู ได้กลิ่นทางจมูก รู้รสทางลิ้น สัมผัสทางกายและคิดนึกทางใจ
๒. โทสมูลจิต หมายถึง จิตที่ประกอบด้วยโทสเจตสิก เป็นมูลเป็นประธาน ทำให้เกิดความโกรธ ความประทุษร้าย ความขัดเคือง ความเสียใจ ความเกลียด ความกลัว ความอาย [เพราะเสียหน้า] เป็นต้น ต่ออารมณ์ที่ได้ประสบนั้น ๆ
๓. โมหมูลจิต หมายถึง จิตที่ประกอบด้วยโมหเจตสิก เป็นมูลเป็นประธาน ทำให้เกิดความโง่ ความหลง ความงมงาย ความไม่รู้สภาวธรรมโดยทั่วไปตามความเป็นจริง ในอารมณ์ที่ได้ประสบนั้น ๆ