ไปยังหน้า : |
๑. เมื่อมีศรัทธาแล้ว ย่อมเข้าหาสัตบุรุษ
๒. เมื่อเข้าหาสัตบุรุษแล้ว ย่อมเข้าไปนั่งใกล้สัตบุรุษ
๓. เมื่อนั่งใกล้สัตบุรุษแล้ว ย่อมเงี่ยโสตลง [มีใจน้อมลง]
๔. เมื่อเงี่ยโสตลงแล้ว ย่อมได้สดับธรรม
๕. เมื่อได้สดับธรรมแล้ว ย่อมทรงจำธรรมไว้
๖. เมื่อทรงจำธรรมไว้แล้ว ย่อมไตร่ตรองเนื้อความแห่งธรรมนั้น
๗. เมื่อไตร่ตรองเนื้อความแห่งธรรมนั้นอยู่ ธรรมทั้งหลาย ย่อมทนต่อการตรวจสอบ
๘. เพราะธรรมยิ่งตรอง ยิ่งลึกซึ้ง ย่อมเกิดฉันทะ
๙. เมื่อเกิดฉันทะแล้ว ย่อมเป็นเหตุให้เกิดอุตสาหะ
๑๐. เมื่อเกิดอุตสาหะแล้ว ย่อมไต่สวนธรรม
๑๑. เมื่อไต่สวนธรรมแล้ว ย่อมตั้งความเพียร
๑๒. ขณะกำลังตั้งความเพียรอยู่ ย่อมทำปรมัตถสัจจะให้แจ้ง ด้วยนามกาย ย่อมชำแรกกิเลส เห็นปรมัตถสัจจะด้วยปัญญา