ไปยังหน้า : |
ลักษณะของสมาธิจิตที่เป็นบาทให้เกิดปัญญาได้นั้น เรียกว่า ญาณทัสสนาภินีหาร มี ๘ ประการ คือ
๑. บริสุทธิ์ ๒. ผ่องแผ้ว ๓. ไม่มีกิเลสเจือปน
๔. ปราศจากอุปกิเลส ๕. อ่อนโยน ๖. ควรแก่การงาน
๗. ตั้งมั่น ๘. ไม่หวั่นไหว
สมจริงดังพระพุทธวจนะที่มาในวิปัสสนาญาณสามัญญผลสูตร พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลวรรคว่า “ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนั้น เมื่อจิตเป็นสมาธิ บริสุทธิ์ ๑ ผ่องแผ้ว ๑ ไม่มีกิเลส ๑ ปราศจากอุปกิเลส ๑ อ่อนโยน ๑ ควรแก่การงาน ๑ ตั้งมั่น ๑ ไม่หวั่นไหว ๑ เหล่านี้ย่อมโน้มน้อมจิตไปเพื่อญาณทัสสนะ [คือ ความรู้ความเห็นตามเป็นจริง หรือวิปัสสนาญาณ]”