ไปยังหน้า : |
๑. สาสวสัมมาวาจา สัมมาวาจาที่ยังเป็นสาสวะ คือ เป็นอารมณ์ของอาสวะ ประกอบด้วยอาสวะ เจือปนด้วยอาสวะ เป็นส่วนแห่งบุญให้ผลเป็นวิบากขันธ์ ได้แก่ เจตนาในการงดเว้นจากการพูดเท็จ งดเว้นจากการพูดส่อเสียด งดเว้นจากการพูดคำหยาบ งดเว้นจากการพูดเพ้อเจ้อที่เกิดขึ้นพร้อมด้วยมหากุศลจิต
๒. อนาสวสัมมาวาจา สัมมาวาจาของพระอริยบุคคลที่เป็นอนาสวะ คือ ไม่เป็นอารมณ์ของอาสวะ ไม่ประกอบด้วยอาสวะ ไม่เจือปนด้วยอาสวะ เป็นส่วนแห่งโลกุตตระ เป็นองค์มรรค ได้แก่ ความงด ความเว้น ความเว้นขาด เจตนางดเว้น จากวจีทุจริตทั้ง ๔ ของพระอริยบุคคลผู้มีจิตไกลจากข้าศึก มีจิตหาอาสวะมิได้ พรั่งพร้อมด้วยอริยมรรค เจริญอริยมรรคอยู่ หมายเอาสัมมาวาจาที่ประกอบในโลกุตตร จิต ในฐานะเป็นสัมมาวาจามรรค ซึ่งทำการตัดขาดจากการพูดวจีทุจริตโดยเด็ดขาด ตามสมควรแก่กำลังของมรรคญาณแต่ชั้น จนถึงอรหัตตมรรคญาณจึงจะสามารถกำจัดอกุศลเจตนาที่ทำให้พูดวจีทุจริตได้หมดสิ้น