ไปยังหน้า : |
อนุสสติ หมายถึง การตามระลึกถึงเสมอ ๆ หรือสิ่งที่ควรระลึกถึงเนือง ๆ ดังวจนัตถะแสดงว่า อนุปฺปนฺนานํ สติ = อนุสฺสติ แปลว่า การตามระลึกถึงเนือง ๆ ชื่อว่า อนุสสติ มี ๑๐ อย่าง คือ
๑. พุทธานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งคุณของพระพุทธเจ้า
๒. ธัมมานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งคุณของพระธรรม
๓. สังฆานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งคุณของพระสงฆ์
๔. จาคานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งการบริจาคทานของตน
๕. สีลานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งศีลที่ตนได้รักษาอย่างบริสุทธิ์หมดจดดีแล้ว
๖. เทวตานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งธรรมที่ทำบุคคลให้เป็นเทวดา ได้แก่ หิริ คือ ความละอายต่อบาป และ โอตตัปปะ คือ ความเกรงกลัวต่อบาป
๗. อุปสมานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งพระนิพพานอันเป็นที่สงบระงับแห่งกิเลสทั้งปวง
๘. มรณานุสสติ การระลึกถึงเนือง ๆ ซึ่งความตายอันจะมีแก่ตน
๙. กายคตาสติ การระลึกไปทั่วร่างกายโดยความเป็นของไม่งาม
๑๐. อานาปานสติ การระลึกให้ทั่วถึงซึ่งลมหายใจเข้าออก
หมายเหตุ... อนุสติ ๑๐ ประการนี้ เป็นอารมณ์ที่ละเอียด ต้องหน่วงนึกเอาสภาพนั้น ๆ ให้มาเป็นอารมณ์ ทั้งต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ความเข้าใจในอนุสสติแต่ละอย่างนั้นเป็นอย่างดีแล้ว จึงจะสามารถเจริญอนุสสตินั้นให้จิตสงบได้ เช่น พุทธานุสสติ การที่บุคคลจะระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าได้อย่างลึกซึ้งและกว้างขวางนั้น ต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ความเข้าใจในพระพุทธคุณนั้นเป็นอย่างดี ดังนี้เป็นต้น อนุสสติเป็นสภาพอารมณ์ที่ละเอียดอ่อนเกินไป จึงให้ถึงได้เพียงอุปจารสมาธิเท่านั้น อนึ่ง ในอนุสสติ ๑๐ ประการนี้ ที่จะให้เจริญสมถภาวนาจนถึงฌานได้นั้น มี ๒ ประการ คือ กายคตาสติ ให้ถึงเพียงปฐมฌาน อานาปานสติ ให้ถึงรูปาวจรปัญจมฌาน