ไปยังหน้า : |
ในจังกมสูตร ปฐมปัณณาสก์ อังคุตตรนิกาย ปัญจกนิบาตรุ.๓๖๓ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงถึงอานิสงส์แห่งการเดินจรงกรมไว้ ๕ ประการ
การเดินจงกรม จัดเป็นกายวิญญัติรูป ซึ่งเป็นการบริหารกายอย่างหนึ่งของบรรพชิตหรือโยคีผู้ปฏิบัติธรรม เนื่องจากบรรพชิตหรือโยคีผู้ปฏิบัติธรรมไม่สามารถออกกำลังกายอย่างฆราวาสทั่วไปได้ อันเป็นการไม่สำรวม หรือสติกำหนดพิจารณาอิริยาบถรู้ไม่เท่าทัน อาจทำให้กิเลสเข้าครอบงำได้ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าจึงทรงแนะนำให้เดินจงกรมแทน เมื่อเดินจงกรมอยู่เป็นประจำ ย่อมได้อานิสงส์ ๕ ประการคือ
๑. ทนต่อการเดินทางไกล ๒. ทนต่อการบำเพ็ญเพียร
๓. มีโรคน้อย ๔. ย่อยอาหารได้ดี
๕. สมาธิอยู่ได้นาน
ดังที่ท่านกล่าวสรุปไว้ว่า “อาพาธน้อย ย่อยอาหาร นานในสมาธิ ดำริความเพียรเป็นเซียนในการเดินทาง”