ไปยังหน้า : |
ตัณหา หมายถึง สภาพที่เป็นความยินดี ความปรารถนา ความใคร่ในอารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งความปรารถนาทั้งปวง เมื่อจำแนกตัณหาโดยธรรมที่เป็นไปในภพภูมิต่าง ๆ แล้ว แบ่งออกเป็น ๓ อย่าง คือ
๑. กามตัณหา ได้แก่ โลภเจตสิก ที่เกิดความยินดีพอใจในกามคุณอารมณ์ กล่าวคือ รูป [สีต่าง ๆ] เสียง กลิ่น รส สัมผัส และความรู้สึกนึกคิดที่เกี่ยวกับอารมณ์ ๕ อย่างข้างต้นนั้น หรือความรู้สึกนึกคิดรับรู้สิ่งที่เกี่ยวข้องกับกามาวจรจิต ๕๔ เจตสิก ๕๒ รูป ๒๘ อย่างใดอย่างหนึ่งนั่นเอง
๒. รูปตัณหา ได้แก่ โลภเจตสิก ที่เกิดความยินดีพอใจในรูปฌาน รูปภพ หรือ สมถอารมณ์ ซึ่งเป็นสภาพของนามธรรมที่ปรากฏทางมโนทวารอย่างเดียว
๓. อรูปตัณหา ได้แก่ โลภเจตสิกที่เกิดความยินดีพอใจในอรูปฌาน อรูปภพ หรืออรูปกรรมฐาน ซึ่งเป็นสภาพของนามธรรมที่ปรากฏทางมโนทวารอย่างเดียว